اثر بخشی آموزش روش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس (mbsr) بر بهبود واکنش های شناختی، عاطفی، رفتاری در افراد دارای لکنت زبان

هدف: لکنت زبان اختلالی است که ازنظر عاطفی بر فرد اثر گذاشته و می تواند باعث اختلال در عملکرد فرد، افسردگی، اشکال در برقراری ارتباط و درنهایت دوری و انزوا از موقعیت های اجتماعی شود. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس (mbsr) بر بهبود واکنش های شناختی، عاطفی و رفتاری افراد دارای لکنت زبان صورت گرفت. روش بررسی: در این پژوهش از طرح تک آزمودنی یا موردی از نوع (aba) استفاده شد. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر افراد دارای لکنت زبان مراجعه کننده به کلینیک گفتاردرمانی آیران شهر اصفهان بود. از بین افراد مراجعه کننده سه نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مداخلهٔ این پژوهش روش (mbsr) و شامل هشت جلسهٔ دوساعته بود که برای افراد شرکت کننده هفته ای یک بار برگزار شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامهٔ ارزیابی جامع تجربه فرد از لکنت زبان (oases-a) بود. تحلیل داده ها با استفاده از ترسیم نمودار روند و تبیین اندازه اثر با تحلیل درون موقعیتی و بین موقعیتی انجام شد. یافته ها: نتایج درون موقعیتی و بین موقعیتی تحلیل داده ها برای سه آزمودنی نشان داد که مداخلهٔ روش آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، بر بهبود واکنش های شناختی، عاطفی و رفتاری افراد دارای لکنت زبان مؤثر است. همچنین در موقعیت پیگیری یک ماهه نیز نتایج حاصل از مداخله استمرار یافت. نتیجه گیری: روش آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، واکنش های شناختی و عاطفی و رفتاری افراد دارای لکنت زبان را بهبود می بخشد.